BLACK

HAFTANIN EN GÜZEL GÜNÜ, EN GÜZEL ÖĞÜNÜ... Hakikaten öyle değil mi ama? :) Genç, yaşlı, öğrenci, emekli fark etmez istisnasız herkesin en sevdiği gündür pazar günü. Cumartesi de çalışanlar için, hele kadınlar için biraz karmaşıktır genellikle. Temizlik mi yapsın, evle mi ilgilensin, kendi kişisel bakımları ile mi ilgilensin, anne ise yarın okula gidecek çocukların, ödevleri, giysileri ile mi ilgilensin, yemek mi hazırlasın yoksa hepsini bir kenara bırakıp, dinlenip, gezsin mi?? Bilinmez :) Y aaa haftanın en güzel günü deyip, depresyona bağladım ya pazarı da, aferin bana! :) Ama ne yapayım, bir dönem cumartesileri de çalışmış biri olarak gerçek bu ne yazık ki. Neyse biz iyi yönden bakalım, cumartesi çalışmayan annenin ve hatta babanın tüm işlerini halletmiş ve pazar gününü keyfe ayırmış olduğunu varsayalım. Hah, işte o zaman tadından yenmez pazar günleri... Hava güzelse kahvaltının ardından hemen sokağa çıkılır ya da kahvaltı bile dışarıda yapılır. Benim gibi misafir sever hatta misafir ...

NİHAYET, MEVSİMİ BİTMEDEN :) Bu portakal reçeli üzerimde nasıl bir baskı oluşturdu anlatamam :) Geçen yazıda; "bir sonraki tarif; portakal reçeli olacak" dedim ya, demesemiydim acep diyorum şimdi :) Sadece blogumu takip edenler konusunda rahatım, artık alıştınız benim uzun süreli güncellemelerime... :) Ama diğer platformlarda Portakal Bahçem ile ilgili paylaşımlar yaptıkça; "Mügee nerede kaldı tarif" sıkıştırmaları epey çoktu. :) P ortakal reçeli tarifi; tahmin edeceğiniz üzere anneme ait. :) Bir kaç hafta önce elinde minicik bir kavanoz reçel ile geldiğinde; "sizde pek reçel yenmiyor, o yüzden küçük kavanozla getirdim, bir kaşık yiyorsunuz zaten aylarca yersiniz" demişti. :) Ama eşimde bende reçelden bir kaşık aldık ve reçel -inanın abartmıyorum- ertesi günü görmedi.:) Annem bunun üzerine evde tekrar reçel yaptı ve yine bize getirdi. Önce ikinci getirdiği reçelin fotoğrafını çekip, fazla bekletmeden onun ağzından tarif ile hemen paylaşayım istedim. Sonra...

UZUN BİR ARADAN SONRA EVDE PAZAR KEYFİ… Yine aynı şeyi yaptım; kremalı mantarlı makarna gibi tariflerde, tüm malzemelerin yemeğin isminde yer alması gibi, neredeyse bütün yazıyı başlıkta özetledim. :) Bu kahvaltı sofrasını geçtiğimiz Pazar arkadaşlarımız için hazırladım. Yazıyı okumadan fotoğraflara hızlıca bir göz atanlardansanız, sofrada; zeytin, peynir gibi klasik kahvaltılıklar dışında pek bir şey olmadığını, kayda değer yeni bir tarif falanda olmadığını hemen fark etmişsinizdir. :) O zaman bu sofrayı yayınlamamın tek nedeninin; sizleri özlemiş olmam ve bu bahane ile iki satır sohbet etmek olduğunu da anlamışsınızdır. :) S on zamanlarda deyim yerinde ise insanüstü bir tempo ile çalışıyorum. Özellikle son iki ayda, kurslar nedeniyle haftanın yedi günü çalıştım. Pazartesi sabahı işe gelirken Çarşamba gibi hissediyorum, Cumartesiyi Çarşamba gibi... :) Dolayısı ile evimle ve çok sevdiğim mutfağımla hiç istemediğim şekilde mesafeliyim. Üstelik evimize yeni taşındık sayılır biliyorsunuz...

BİR BASİT DAHA… Hazır, yayınlayıp yayınlamamakta bile kararsız kaldığım; Patates Topları ’nın rüzgarı yelkenleri şişirmişken, tam yol devam edelim derim :) Çünkü araya zaman girerse, bu basit tarifte yayınlanmadan arşivin tozlu sayfalarında kaybolup gider :) K ahvaltı Sofrası için; yaptığım bu omlet benim uzun zamandır favorim. Sadece kahvaltıda değil, kendime akşam yemeği olarak da sık sık yapıyorum. Biberleri illa üç çeşit olmak zorunda değil, sadece yeşil biber ile de gayet lezzetli olur. Ben Sebzeli Bonfile Kulesi ’nde kullanmak üzere yazın buzluğa bolca; jülyen doğranmış biber stoku yaptım. Şimdilerde sadece bonfile kulesi için değil, tüm yemeklerde kaşık kaşık alıp kullanıyorum. Mantar olarak konserve mantarda kullanabilirsiniz, o zaman ön pişirme yapmanıza gerek yok, direk biberler ile birlikte kavurabilirsiniz. Biberleri ekledikten sonra mümkün olduğunca az pişiriyorum. Biberler biraz diri kalınca daha lezzetli oluyor, kabukları ayrılmadığı için görüntüsü de hoş oluyor. Yumurt...

SAĞLIK DEPOSU BİR ATIŞTIRMALIK... Ramazan ayında çok sevgili, değerli; Nane Limon – Münevver ablacığıma iftara davetli idik, blog dostları olarak. Can paşa’nın Baby Shower’i ile başlayan, ilk başlarda -grupta ardı arkası kesilmeyen hamilelikler nedeni ile- hoş gelesin bebek , hoş geldin bebek partileri :) devam eden buluşmalarımız artık bir sistematiğe oturdu… Sadece bebekler için değil, düzenli bahaneler yaratıp, buluşuyoruz artık. Bir önceki buluşmamız; “ Yaso’cuğumun atölyesi hayırlı olsun ” temalı idi :) Daha önceki; “Fadime’nin yeni evi hayırlı olsun” Daha daha önceki “ hoş geldin Bibi ” :) Liste böyle uzar gider… Ekim ayında sıra bende mesela, şimdiden heyecanı sardı :) Ramazan ayında Münevver annemiz ağırladı bizi; “bahaneye gerek yok, ben yapacağım, siz yiyeceksiniz, o kadar” dedi, bizde deyim yerinde ise koştura koştura gittik. Hem onun tatlı yüzü için hem de sayısız kez elinden tattığımız lezzetlere yenilerini eklemek, damaklarımızı zevkten sarhoş etmek için. Öyle de oldu, ha...

ÇİLEĞİN EN TATLI HALİ... Çilekli tariflerden sıkılmadınız umarım :) Aslında aklımda bir kaç tarif daha var; "baklava yufkası ile çilekli strudel" ve "çilekli crumble" yapmak da istiyorum. Ama bunları yapabilmem için misafir gelmesini ya da bizim gitmemizi beklemem gerekecek, tek başımıza bitirememe sorunumuz, daha doğrusu kilo sorunumuz olduğu için :) Ve araya başka tarifler ve sofralar da girsin istiyorum artık, yani çilekli tariflere bir süre ara ama dosya henüz kapanmadı haberiniz olsun :) Ç ilek reçeli için annemle birlikte girdik mutfağa diğer tüm temel tariflerde olduğu gibi. Yine bildik sahneler ve diyaloglar yaşandı :) - Ne kadar kaynayacak bu şekilde anne? - Ne bileyim işte, koyulaşana kadar bekleyeceğiz. - E dakikası yok mu bu işin? - Yoo, hayır... Dur dur limonu eklemeden önceki kıvamına bakacağım?, niye öyle karıştırdın?, köpüğünü böylemi alıyoruz? kıvamını nasıl anlayacağız? vs. şeklinde ki sorularla tepesinde dikildim, reçel pişene kadar :) O reçeli pi...

2010 BALKON SEZONU AÇILDI :) Buradaki sofrayı sanki daha geçen ay kurmuşum gibi… “Bu yaz çok geç geldi ama nihayet balkon sezonunu açtık” demişim ve sanki yeni sarf etmişim gibi hissediyorum o cümleleri ama neredeyse bir yıl olmuş! İnanamıyorum… Bu yıl da yaz hatta ilkbahar pek nazlı, tam geldi diyoruz, hop tekrar kış gelmiş, her akşam montları sanki aylarca giymeyeceğiz gibi dolabın en derin yerine asıyorum bir umutla ama sabah tekrar alıp giyiyoruz, biliyoruz ki akşam güneş batınca buz gibi olacak hava… Henüz akşam yemekleri için olmasa bile kahvaltı sofraları için açıldı balkonumuz :) Hayırlısı, çok yakında geceleri de oturmaya başlarız inşallah :) Kahvaltı soframız bu kez gerçekten kahvaltı sofrası! “Kek, börek, çörek istemiyoruz, sadece kahvaltı” şeklinde ki sert direktifler, bir gün önce misafir ağırlamanın verdiği yorgunluk ile birleşince uygulaması kolay hale geldi :) Kendimi iyi hissedip, daha enerjik olsa idim, direktif falan vız gelirdi biliyorsunuz, çok çok çeşitler değil a...

YILIN SON PAZAR KAHVALTISI... Bu hafta sonu; misafir anlamında çok bereketli idi, evimiz dolup dolup boşaldı :) Özellikle pazar günü; hem kahvaltıda hem de akşam çayında misafir ağırladım. Kahvaltıya gelen arkadaşlar, saat yedi gibi film keyfimiz bittiğinde; "e hadi biz kalkalım, sen ortalığı havalandır, yerlere dökülen mısırları falan temizle, saat sekiz seansı için hazırla salonu" dediler :)) Hatta sekizde gelen akrabaları karşılarken; "diğer misafirler saat yedide bitti" demişim, bütün gece bu iki laf aklımıza geldikçe güldük :) Kahvaltı sofrası -her zamanki gibi- sade. Sofralarına yedi sekiz çeşit döktüren hanımlara hayranım gerçekten ama bende öyle bir cesaret yok, klasik kahvaltı çeşitlerinin yanında bir tatlı, bir tuzlu. Bitti gitti :) Arşivimde bulunsun diye, paçanga böreği yapmıştım ama arkadaşlar iki çeşit börek getirince, çok olur diye kızartmadım. Krem peynirli yumurta ve baharatlı tereyağ var bir tek söz edebileceğim :) Bir de; son anda evde hazır çikol...

AZ ÇEŞİTLİ RENKLİ SOFRA :) Geçtiğimiz pazar gelen arkadaşlarımız için hazırladığım kahvaltı sofrası. Kurduğum tüm sofralarda çeşit olarak abartıya kaçmayı sevmediğimi artık biliyorsunuz. Çünkü ne kadar aç olursak olalım, eğer sofrada dört beş çeşit yiyecek var ise hepsinden azar azar yeniyor bu yüzden ölçüleri mümkün olduğu kadar minik tutmaya çalışıyorum. Bu sofrada da yine miktarları az ama çeşitli ikramlıklar hazırladım. Birde süslü püslü sunum hazırlayınca, oldu size zengin sofra :) Bunları nedenmi yazıyorum; sofrayı hazırlayıpta eşimi fotoğraf çekmek için çağırınca, söylediği cümleler yüzünden :) Kendisine sofrayı nasıl buldun? diye sorduğumda, aldığım yanıt; "Güzel, klasik kahvaltı işte, emek edilmiş bir şey yok, eminmisin fotoğraf istediğinden?" ... Şimdi buradan iki sonuç çıkarıyorum; ya ben eşimin çıtasını çok yükselttim :)) yada bu sofra gerçekten emeksiz ve sıradan bir kahvaltı sofrası. Bilemiyorum :) KAHVALTILIK SALÇALI EZME Benim en sevdiğim kahvaltılık çeşitleri...