BLACK

Pastamız kızımın diş buğdayı partisinden. Neredeyse 10 aylık ve 6 dişi çıkmış olmasına rağmen ancak bu kutlamayı yapabildim. Aslında bu kutlama için şeker hamuru ile süsleyeceğim koca bir diş yapmayı planlıyordum ama kremalı pastaya doyma arzum ağır bastı. Günün anlam ve önemini vurgulaması açısında n yine de diş fig ü r ü kullanmaya karar verince ortaya bu basit ama sevimli görüntü çıktı. Dişleri yapması çok kolay. Benmari usulü erittiğim beyaz çikolatayı, yağlı kağıttan hazırladığım krema sıkma poşetine koydum ve ucunu 0,9 kalem ucu kadar kestim. Bir yağlı kağıda bol bol diş çizip, kağıdı ters çevirdim ve bir tepsiye bant ile sabitledim. Dişlerin ö nce dış çizgilerini çizdim, sonra da içlerini tamamen doldurdum. Donması için dondurucuya koydum. Dişler hazır olunca gıda kalemi ile göz ve ağız çizdim. Sonra da gördüğünüz gibi pastamın üzerine yerleştirdim. Keki için kakaolu kek ve çikolatalı ganaj kullandım. Ara meyvesi için de frambuaz tercih ettim. Diş buğdayı haz ı rlarken, bu ğda...

Blog'a en son neredeyse 1 yıl önce yazmışım. Bu süre zarfında minik bir kızım oldu. Şimdi 6 aylık kendileri. Büyütmüş olmanın da verdiği rahatlıkla ve hala sizlerden yorumlar alıyor olmanın verdiği cesaretle devam mı etsem diye düşünüyorum açıkçası. Ben bir başlayayım, belki gerisi gelir. Bu pastayı (muffin mi desem bilemedim) oğlumun sınıfı için hazırladım geçen gün. Malum böyle ev harici yerlerde pasta kesmek dağıtmak bir eziyet. Ben de hem süslü hem de dağıtması kolay olsun diye düşünüp nette gezindim. Bu tarz pasta pek çok kez yapılmış ama bizim bloglarda rastlayamadım ya da bulamadım. Yılbaşı yaklaşırken belki bir fikir olur sizlere de. Malzemeler: Kişi sayısı kadar muffin 2 paket krem şanti+1,5 su bardağı soğuk süt Çikolatalı rulo kat ya da çikolatalı herhangi bir çubuk kraker veya bisküvi Gıda boyası Yenilebilir şekerler, jelibon, bonibon vs.. Öncelikle istediğimiz herhangi bir kek tarifiyle muffinlerimizi pişiriyoruz. Ben yaklaşık 30 kadar pişirdim ve 20 tanesini kullandım....

Uzun bir aradan sonra tekrar merhaba hepinize. Arayı bu kadar açmamdaki sebep malesef bu sefer tembelliğim değil. Çin'de ben blogger'a girmek için her yeni yöntem bulduğumda bir sonraki gün artık onun da iptal edilmiş olduğunu görüyorum. Hükümet dur durak bilmiyor yasaklar konusunda. Kendi vatandaşlarını kontrol altında tutabilmek adına elinden geleni ardlarına koymuyorlar. Dışarıdan pek haber almadıkları gibi içeriden de dışarı, kendilerini küçük düşürecek herhangi bir haber, fotoğraf vs. çıkmaması için pek çok web sitesini kapatıyorlar. Bunun için yasakladıkları web siteleri o kadar çok ki. Yasaklamalardan kaçınıp istediğim sitelere girmek için google'da program araması yaptığımda, yasaklı kelimeleri içeren (facebook, proxy, gizli sörf gibi) siteleri de açamıyorum. Bazen çalışan bir program bulup güç bela kurduğumda, öteki gün o da çalışmaz oluyor. Yasakları kontrol altında tutabilmek için sayısız hacker işe aldıklarını okuyorum bazı yerlerde. Bu konu hakkında burada bizi...

Aslında bu pastayı sevgililer gününde koymayı planlamıştım ama sonra, buradaki sevgililer günü aktivitelerini gözlemledikten sonra yazmanın daha iyi olacağına karar verdim. Geçen yıl hiçbir şey yapmayıp, vaktimizi evde geçirdiğimiz için, Çin'deki sevgililer günü adetlerinden bihaberdim ama bu sene gözlemleme şansı elde ettim. Örneğin günler öncesinden marketlerin ve oyuncakçıların reyonlarını bolca ayıcık, bilumum kalpli ıvır zıvırla doldurmaya başladılar. Çiçekçiler paket paket çiçek ve süsleme gereçleri stok yaptılar. Onun haricinde ne gibi aktiviteler vardı bilemiyorum; çünkü etrafta asılı ilanların ya da restoran tanıtımlarının ne dediğini anlayacak kadar henüz karakter öğrenemedim. Tabii hepimizin bildiği gibi çiçeksiz sevgililer günü ticareti düşünülemez. Hele ki konu ticaretin ana merkezi Çin'de geçiyorsa. Sadece yaşadığım şehre mi özel yoksa tüm Çin'de de öyle mi bilmiyorum ama; burada çiçek buketleri çok farklı dizayn ediliyor. Çiçekçide çalışanlar, büyük bir sabır...

Yarım saat kadar önce günlerdir uğramadığım "Acemişef" mail adresime bir göz atayım dedim. Sevgili Zümrüt 'ten gelen bir mail sayesinde nicedir uğramadığım sayfama geldim sonra. Bir de online kaç kişi var kısmındaki "14" rakamını görünce içim bir hoş oldu. Hala sabırla girip bakmanız o kadar içime dokundu ve aynı zamanda mutlu etti ki bir anda bir şeyler yazma ihtiyacı hissettim. Sevgili kim olduklarını bilmediğim "14" kişi, yeniden yazma isteğimi uyandırdığınız için müteşekkirim size. Zümrütcüğüm, ayrıca teşekkürlerimi sunacağım sana da az sonra. Sayfama gelip benimle acımı paylaşan hepinize sonsuz şükranlarımı sunuyorum. Acılar paylaştıkça azalıyor, her ne kadar artan özlem olsa da. Zaman öyle çabuk akıp gidiyor ki, her saniyemi aklımda tutmaya çalışmama rağmen, bakıyorum elimden çoktan kaymış gitmiş. Çin'e döneli henüz iki gün oldu. Bu sefer yanımda iki haftalığına annemi de getirdim. Önümüzdeki haftasonu ise kızkardeşim geliyor eşiyle. İnşallah...

Uzun bir aradan sonra tekrar sizlerle olmak çok güzel... Biliyorsunuz nedense üzerime çöken ve adını koyamadığım rehavetimin sonucu epey bir ara vermiştim yazılarıma. Son günlerde bu rehavetin adını kafamda yavaş yavaş şekillendiriyorum. Sanki beynimde bir odada, oda dolusu fikir ve yapılacak şey var ama hepsi de aynı anda çıkmaya çalıştıkları için kapıya sıkışıp beni de rahatsız ediyorlar. O nedenle hepsini teker teker yoluna koymaya karar verdim. Öncelikle belirsiz bir süre blogum ile ilgilenemeyeceğimi üzülerek haber vermek istiyorum. Yaklaşan Türkiye yolculuğumun ardından kısmetse tekrar buraya döndüğümde beni çok kalabalık günler bekliyor olacak. Bunlardan ilki ve en önemlisi Çin'de bir dil okuluna gitmek. Evde aldığım Çince dersleri ne yazık ki beni tatmin etmiyor. Beynim öğrenme açlığına doymuyor. Bu nedenle ikinci bir aktivitem de beni bekliyor olacak: Pasta Okulu. Burada örgün eğitim veren, sonucunda sertifika alabileceğim bir pasta okuluna başlayacağım. Ön görüşmemi yapıp...