Güle Güle ESRA...

GÜLE GÜLE ESRA.......
Bu blogu kurduğum gün hiç bu kadar yüreğim acı dolu, gözleri yaşlarla dolu olarak bir yazı yazacağımı düşünmemiştim. Yüzünü tanımasamda sanki arkadaşım gibi hissettiğim, güler yüzünü ve yaşam enerjisini sadece kelimeler ile bana ulaştıran cıvıl cıvıl hayat dolu ESRA'mızı kaybettik.
Kendisi son yazısında bize birazcık anlatmış hasta olduğunu ama ne o ne de bizler astım hastalığının onu bizlerden ayırabileceğini düşünmedik bile. Ay sonu Kevgir'de Zerrin ile neler hazırlayacaklar bize bakalım diye düşündüm ben sadece. Kayseri'nin bir köyünde sağlığını hiçe sayarak yerine getirdiği öğretmenlik görevini yapıyordu Esra.
Yarın Öğretmenler Gününü kutlayacaktı, çocukları yine sevindirecekti onu...
Doktora gitmeyi bile belkide bu günü yaşamak adına erteledi...
Yüzünü görmemiş olsak da, seni çok ama çok sevdik Esra. Mekanın cennet olsun.

Esra'ya sizde bir şeyler yazmak isterseniz, aşağıdaki linke tıklayabilirsiniz...

ESRA'NIN TAZİYE DEFTERİ