Bugün koltuğa uzanmış kitap okuyorum. Bir yandan da kardeşime git bana kahve yap diye ısrar ediyorum. En son yapmayacak dedim vazgeçtim ısrarımdan ki elinde kahveyle çıkageldi. Bir yandan kitap okuyup bir yandan kahvemi içerken talihsiz kaza gerçekleşti ve kahveyi kitaba döktüm! Evin sakarı kardeşimken üstelik!
Hemen koltuğu sildim sonra kitabı ama kitabı silmek pek mümkün değil.. Türk kahvesi döküldü bir de :D Hala kurumuş kahve telveleri kitabın sayfalarında mecvut :D Peçeteyle biraz silip fanla kurutmaya çalıştım ama sanki daha kötü oldu sayfalar. Ablam görse öldürür beni. Ne yapsam ne etsem falan...
Kitabı okumadan önce de ablama kitap siparişi vermiştim, Açlık Oyunları kitabının ikinci ve üçüncü kitabını bekliyordum bir haftadır, nihayet gelmiş. Böyle bir durumda bu kaza kötü oldu :/ Kaldığım sayfayı kıvırmama izin vermeyen, kitabı okumadığım zamanlarda ortalıkta bırakmama kızan bir abla bu. Hemen plan yaptım: Kitabı okudukta sonra kitap kutusuna koyacaktım ve böylece olay kapanacaktı. Zaten olay şahidi bir ben bir de kardeşim.. İkimiz bir şey söylemezsek ablam fark etmez ve fark edene kadar zaten ben bir şekilde hallederdim..
Sonra aklıma daha parlak bir fikir (!) geldi :D
Plana göre kitaba kahveyi ben değil annemin dayısı dökmüş :D Annemin dayısı Türk kahvesini çok sever, arada sırada gelir bize. Olay ise şöyle gelişmiş olacaktı: Kapı çaldığı için okuduğum kitabı açık bir şekilde sehpaya bırakmıştım ve dayım kardeşimin yaptığı kahveyi içerken yanlışlıkla kahvesini kitaba dökmüş ve çok üzülmüş :D
Ben bu planı kardeşime anlatıyorum diyorum eğer fark ederse olay budur tamam mı? Kardeşim karşımda gülme krizine girdi. Ölecekti manyak az daha :D Diyorum sus da dinle, senin yüzünden azar işiteceğiz ama yok..
Akşam ablam eve geldi, istediğim iki kitabı almış. Kitaplardan birinin kapağında çok küçük bir iz var, ablam, "Aslında almayacaktım ama sadece bir tane kalmış, tekrar bulamam diye aldım" dedi. Ben de: "Yıpranmış kitap okuyamam ama neyse!" dedim ve kardeşim gülme krizine girdi yine :D Yakalatacak bizi bu biliyorum! :D
Şansıma annem eve gelince dayım uğradı mı bugün dedi :D Ortam gayet müsait yani :P haha :D
Kitaba zarar verdim ya illa bir kitap muhabbeti olacak evde. Sanki aile değil de bir grup kütüphaneciyiz mübarek! Kitap konuşuldukça kardeşim gülüp duruyor. Resmen krize girmiş bir şekilde gülüyor, kahkahalarını durduramıyor :D :D Ben de kaş-göz yapıyorum kızıyorum falan.. En son ablam çaktı: "Kitaba bir şey mi yaptın sen, ne oluyor?!" Hemen geçiştirdim tabi :D
Ablam odadan çıkınca kardeşime gülüp durma anlayacak dedim, bu sefer de abim çaktı durumu. Israr edince söyledim. Hatta uydurduğum yalanı bile anlattım böyle diyeceğiz dedim. Ne yaptı sizce? Ablam odaya girer girmez söyledi! :D Kardeşim yine gülme krizinde :D Hemen bütün planları yumurtladı :D Ablam -eh biraz kızdı, bir de sana yeni kitap aldım ben cık cık cık yaptı.. Bir eksi puan oldu bu kahve olayı.. Bir daha bu kız bana kitap vermez kesin :P
Abim den beklemezdim bunu :D Küçükken de evde bir vazo kırmış ve suçu benle kardeşimin üstüne atmış zaten. Haberimiz bile yok :D O da bir plan yapmış hemen ipi masa sandalyeye geçirmiş ve güya kardeşimle ben evin içinde (!) ip atlarken vazoyu kırmışız :D Bütün yaramazlıkları çıktı ortaya bir bir.. Sülalenin biricik oğlu aslında çok yaramazmış ama hep aklını kullanarak bir şekilde kurtarmış kendini :D Aslında abimin yaramazlıklarından bir seri yapabilirim o derece çok ve komik! :D
Ha okuduğum kitap: Aklından bir Sayı Tut. Ben olsam kitap ismini merak ederdim, benim gibi olan varsa diye yazıyorum :D Aklından ne geçirdiğini biliyorum :P Seninle bir randevumuz var okuyucu :P
Yorumlar
Yorum Gönder