Baba Evi'm: Sevgiye Doyduğun Yer...

Sorunlara rağmen sağlam, dik duruşun temsili, her zaman sırtını dayanacağın, inandığın, yıkılmaz bir duvar gibidir, aile.

Ne olursa olsun, her türlü hatayı yapsan dahi, çaresizliğinde, yalnız kaldığında seni kucaklayacak, koruyacak kalkandır, aile ortamı; Baba evi.

Sorumluluk duygusunu omuzlarında hissettikçe, gerçeklerle yüzleşmeye başladıkça, hayal kırıklığına uğradıkça insan daha da anlar içindeki özlem hissini… Çünkü yıllar geçse de üzerinden, çoluk çocuğa karışsan da sürekli nazlanacağın tek adrestir, Baba evi.

Bırakıldığı gibi kalan oda, örtüsü bozulmamış yatak, fotoğraflar, biblolar, anılar gittiğinde sana kucak açar. Aile fertleri ise tatlı telaş ve heyecanla geleceğin günü dört gözle bekler.

Anne eli… Sevgi dozunun baskın olduğu yemeklerin yanı sıra emekle hazırlanan kışlıklar; kuru patlıcanlar, biberler, fasulyeler, salçalar, tarhanalar… Can çekişen valizler ama ne yapsın anne yüreği, evladına kıyamaz.

Asma yapraklarıyla süslenmiş duvarlar ile çevrili mütevazı, sıcak, bahçeli baba evi… Bahçesi rüya gibi, organik kelimesinin dengi, ‘Ya Rezzak’ isminin lütfu ile donatılmış bereketli! Çok şükür bin şükür. Envai çeşit meyveler, sebzeler… Bahçenin keyfini sunmak isteyen babanın mangal partisi ise olmazsa olmaz. Babanın kız çocuğuna olan düşkünlüğünü es geçmek ne mümkün.

Ne güzel şeydir, aile. Sevgiye doyduğun yerdir, baba evi. Elindekinin kıymetini bilmeli insan. Her şeyin bir alternatifi vardır ama anne ve baba 1 tane!

Duygusal bir kapanış oldu sanırım, sürekli yazmak istediğim ama bugün niyetlendiğim baba evimi beğeninize sunuyorum ;)

Veee okuyanlara gelsin bu müzik!...