Ve Beyin Hızla Uzaklaşır

Tam 11 gün sonra vizelerim var.Zaman yaklaştıkça bütün konular birbirine girdi.Çalıştığım derslerden hiç zevk almıyorum.(Zaten ders çalışmaktan kim zevk alır ki?) Git gide bunalıma girmeye başladım.Ya kötü notlar alır da ders bırakırsam kaygısı başladı.Ders çalışırken hep uykum geliyor.Başka şeylerle ilgilenmeye başlıyorum.Yani,dikkat dağınıklığı var.Zengin koca düşünceleri yavaş yavaş gelmeye başlıyor.Sinirli ve stresliyim.En ufak şeyde harlı ateş gibi yükseliyorum.Eh!Haliyle çevremde ki insanları da kırabiliyorum.Bazen düşünüyorum da önünde sonunda zaten ölmeyecek miyiz? Neden bu kadar uğraşıyoruz ki?Hem bu devirde en yüksek okulu bitiren bile kendi mesleğini yapamıyor ki.

Geleceğimi düşününce; 

Ben Türkolog mu olacağım?

Hayır. 

Öğretmen mi olacağım?

Hayır. 

Peki ben bu bölüm bitince ne olacağım? Neye çaba gösteriyorum? Bence oturup önce bunu bulmam lazım.Sonra bu okulu bitirmem lazım.Haksız mıyım bu konuda?Düşününce hedefim bile yok.Gelmişim 3. sınıfa hala ileri de ne yapacağıma karar veremedim... ve bu kararsızlıklarla ben iyi notlar almayı planlıyorum.Cidden bu düşüncelerle,kararsızlıklarla,ikilemlerle sonunda ne olacağımı çok merak ediyorum.İnşallah ilerde ev hanımı olup kendime, atletli göbeğini kaşıyan kocaya elma soyup uzatma görevini edinmem.Şahsen bu kadar emek,bu kadar stres ve bu kadar çıkmazın boşa gitmesini istemem.

Biz kararsızların hali ne olacak acaba?