Bu konu hakkında
mimlendiğimi ilk görünce 'aha HanHan şimdi ottokaji? yedin ayvayı!'demeden edemedim.
*Aslında bu mim taslaklarda yayınlanmayı bekliyormuş.Kore Fenomeni'ne kocaman bir özür!Ben sınavlardan unutuvermişim*
Sevdiğimiz,sevmediğimiz,takıntılı olduğumuz hallerimiz mimin ana fikri.Peki neden bu kadar korktum? 24 yıldır kendimi tanıyamadığım için mi?yoksa anlatılmaz bir insan olduğumdan mı?
Bunu bende bilmiyorum.Bakalım nasıl bir yazı olacak?Merak ediyorum...
Sevmediğim özelliklerim;
*İrademe sahip olamayıp,dakikasına pişman olmam.Diyetteyken sabrederim ama bir anım gelir,orada tatlı görsem,sabredemeyip yerim.Mideme inmeden pişman olurum.Son pişmanlık,fayda etmiyor maalesef.Hatta istifra etmeye bile çalışırım ama beceremem.
*Yanlışlık görünce dayanamam.Mesuliyet üzerime kalacaksa bile,demeden veya hatırlatmadan edemiyorum.Çok kötü bir şey.Toplumda pek sevilmez benim gibiler.Ama bende, aklımda kalıp,beni yiyip bitirmesinden nefret ediyorum.Söylemekten daha çok nefret etsem de,söyleyiveriyorum.
*Çok dağınık bir insanım.Üstüne bir de tembelim.Yani iyi,güzel anı yaşıyorum ama biraz toplu yaşayabilsem keşke.
*Vaktimi çok boş seylere harcayabilirim.Sonra da vakit yokluğundan şikayet ediyorum.Oysa ki düzgün yapabilsem herşeyi, ne güzel olacak.'Plan yap'diyebilirsiniz fakat ne zaman plan yapsam, onu uygulamada ya benden kaynaklı ya da çevreden kaynaklı bir sorun çıkıyor.
*Çok kıskanç ve alınganım.Herhangi bir şey eğer bana aitse,o benimdir kimse alamaz nokta.
Kırılganım ama bu kilolu olduğumdan, küçükken hep dalga geçilmesinden kaynaklanıyor.
*En ufak şeyleri kafama takıp,kendimi mutsuz edebiliyorum.İşin en kötüsü,bunu içime attığımdan,herkes beni mutlu,mesut,duygusuz,kaygısız,ruhsuz,
odun olarak yaşıyor zannediyor.Halbuki ben paramparça ve yalnız oluyorum.
Ben kendimden nefret mi ediyorum?Kendime buraya kadar bir özeleştiri yaptım galiba.Olumlu sevdiğim yanlarım yok mu?Tabiiki de var kendimi sevmeden diğer insanları nasıl sevebilirim dimi ama!*Kin tutmuyorum tutamıyorum.Unutmuyorum ama maalesef kin denen şey yok seviyorum bu huyumu.
*Bir insan,eğer benim için değerli ise,kim olduğu farketmez,onun her derdine ortak olurum,hastaysa yardımcı olmaya çalışırım.Bu belki de,gerekli değeri görmediğim için,saçma ve kötü gelebilir ama ben bunu nedense severek yapıyorum.
*Neşeli bir insanım arkadaşlar arasındaysam espri ile ortamı koparan ben olurum genelde.Yay burcuyum ne yapayım kanımda var.
Takıntılı olduğum komik bir şey var.Karşıdan karşıya geçerken,yanımda arkadaşım varsa eline yapışırım.Anne misali.
Ben farkında değildim ama arkadaşlar deyince farkettim.
*Bir de gece kulaklıklarımı takar, hayaller alemi üzerinden,rüyalar alemine dalarım.Alışkanlık oldu vazgeçemiyorum.
Çok uzun bir yazı oldu.Aslında yazmaya başlayınca'vay be HanHan aferin kız'dedim. Ben bir iki satır diyordum,2.bir yazıya kayacaktı neredeyse.
Sonuna kadar sabredip okuyanlara teşekkür ederim.
Okumayanlara da teşekkür ederim ziyaret ettikleri için..
Buraya kadar HanHan bildirdi şimdi de bildirme sırası eğer yazmadılarsa,
Bi Poşet KitapDiary Of Meri,Mervenin blogunda.ve de dileyen herkes bu mim vasıtasıyla kendini anlatabilir...
Yorumlar
Yorum Gönder