BLACK

IŞIK’S BABYSHOWER DAY Öncelikle Lezzet dergisinde yer alışım ile ilgili gönderdiğiniz yorumlara, mesajlara çok teşekkür ederim, sağ olun beni gerçekten mahcup ettiniz. Söz; bundan sonra her şeyi, sıcağı sıcağına paylaşacağım sizler ile :) Yaklaşık bir aydır, üstte gördüğünüz; “Işık’s Baby Shower Day” cümlesi ile yatıyorum, rüyamda yoga yapan bu kadın görselini görüyorum ve lila, somon renkleri ile uyanıyorum :) Neyse ki pazar günü teslim ettim ve duyduğum iltifatlar yüzünden, akşam mutluluk içinde uyudum :) Filiz yenge için hazırladığım; Baby Shower Partisi 'ni blogda gören ve “aynısından istiyoruz, hem de her şeyi ile aynısından istiyoruz” diyen Aslıcığımın telefonu ile başladı maceram… Bir ay boyunca, sürekli farklı fikirler düşündüm, yazdım, çizdim, sildim. Sonunda her şeyi ile içime sinen, “kendi partim olsa, ancak bu kadar olurdu” diyebileceğim bir çalışma çıktı ortaya. Tek üzüldüğüm nokta; sizlere daha farklı görseller ile sunamamak şu anda. Elimdekiler çok az bana göre :( Ha...

Böyle bir başlık da attım ya, daha gözüm açık gitmez :) Sizlere haber versem mi, vermesem mi diye çok ikilemde kaldım, kendimden söz etmek söz konusu olduğunda hep çekinirim biliyorsunuz. Oktay Usta’ya konuk olduğumda da, Sn.Sahrap Soysal Hürriyet'teki köşesinde benden söz ettiğinde de, Haber Türk gazetesinde yer aldığımda da, hep çekindim :) Sevgili Seda ; “Lezzet dergisi için, senden bir tarif rica ediyoruz” dediğinde önce çok heyecanlandım ama tarifi gönderdikten sonra unuttum gitti :) O kadar ki; en yakın arkadaşlarıma hatta eşime bile söz etmemişim bu konudan, o kadar unutmuşum yani. “Ne var ki bunda, ben zaten okuyucularımla, blogumla her gün yaşıyorum bu heyecanı” diye düşünmüştüm. Ama öyle değilmiş, bu çok başka bir şeymiş… İnsanın kendisini, tarifini, kanlı canlı elinde tutması bambaşka bir heyecanmış, dün akşam dergideki minik bir paragrafı, sayısız kere okurken ve okurken ellerim buz gibi olunca anladım bunu :) Ha bir de annemin tepkisinden… “Anne biliyor musun, benim ş...

Yeni bir ay yeni umutlar demektir. Bu sabah yine Ingiltere her zamanki gibi gri bulutlari, alisilmiz o biktiran, o kadarda huzunlendiren ve insani her turlu duygulara surukleyecek yagmuruyla bize merhaba dedi. Bugun tatil gunum o kadar yorgun, yogun gecen gunlerin ardindan uymak ve dinlenmek istedim ama uyumadim.  Alismisim galiba bu hayata:) Neti actim ve blogumun cok garip kaldigini hissettim oysaki birikmis o kadar tarif varken:) ''bir kac tarif eklemen sart artik Fatma'' dedim. 1 hafta once kahvaltiya davet ettigim arkadaslarima yaptigim Arnavut boregini eklemem gerek artik dedim.Bu tarifi 3 yil once henuz bir blog sahibesi degilken. Annecigimin yaptigi acma borekler aklima gelince huzunlu bir sekilde acma borek tarifleri ararken nette, bu tarifi sevgili Hatice 'de gorunce iste bu deyip basladim acmaya. Hatice 'ye ve onun sevgili kayinvalidesine cok tesekkurler tarifleri icin,acma oldugu icin sizi korkutmasin! Cok kolay yapilan ve lezzetli bir borek 2-3 gund...

ARŞİVDEN GÜZELLEMELER :) Beni, daha doğrusu blogumu, azıcık bile takip edenler, on sekiz kişilik çekirdek ailemizi de artık biliyorlar :) Çekirdek ailemiz ile en son bizim evde; Akşam Yemeği Sofrası 'nda ve Çay Sofrası 'nda bir araya gelmiştik. Yaz geldi mi, herkes bir yerlere dağılır bizde de, eşimin ailesi Kilis ’e, bizimkilerde Erdek ’e kaçıverirler. Bende herkes dağılmadan; son bir kez Mayıs’ta ve herkes geri döndüğünde Eylül ayında bizde toplanmayı adet haline getirdim. Bir nevi yaza merhaba ve yaza veda partileri gibi :) Bu cümleden senede sadece iki kez toplandığımız sonucu çıkmasın sakın, kışın bol bol görüşüyoruz :) Aile kalabalık olunca her toplanmamızda illaki kutlamak için bir nedende oluyor, ya bir doğum günü, ya bir terfi ya da bir mezuniyet… Bu seferki kutlamamız; çiçeği burnunda damadımızın doğum günü idi. Kendisinin bile unuttuğu doğum gününü tüm ailenin hatırladığını görünce, yüzündeki mutluluk gerçekten çok şekerdi :) Kalabalık davetlerde açık büfe şeklinde s...

ÇİÇEK DEMETİ GİBİ... Şık görünümlü, yapımı azıcık el oyalayıcı ama sunumu çok keyifli bu kanepelerin… Çiçek buketine benzeyen görünümleri ile sofranızı süslüyorlar. İster kahvaltı sofralarınızda, ister çay sofralarınızda, davetlerinizde, çocuk doğum günlerinde… Her organizasyon için uygun. :) Ben taban olarak; Eti Tadında marka bisküvi kullandım, peynirli olan çeşidinden. Anneme göre pastanede satılan minik sandviçler ile de çok güzel olurmuş bu sunum. Baharatlı krem peynir ve domates daha çok yakışır, minik sandviçlere ya da dilimlenmiş baget ekmek dilimlerine dedi :) Aklınızda olsun. Peynir olarak labne peyniri de kullanabilirsiniz, ben biraz yoğun, deyim yerinde ise ağza bulaşan lezzetleri sevdiğim için sade krem peynir kullandım. Kıvamını da birazcık mayonez ekleyerek incelttim. Baharat olarak Zehra’cığımın Almanya’dan getirdiği karışık baharatı kullandım, bu tarz karışık baharatınız yok ise; göz kararı kekik, fesleğen, ezilmiş sarımsak, pul biber gibi baharatlar ile kendi karışımı...

2010'un SON YAZ KEYİFLERİ... İstanbul’da, artık yazın son günlerini yaşıyoruz, hatta sonbaharı da iyiden iyiye hissetmeye başladık. Evimizde teras keyfi bu yıl için, hemen hemen sona erdi, akşamları üşünüyor çünkü. Her yıl, havalar ısınmaya başladı mı biz Gökay’a ufaktan yerleşmeye başlarız, fırsat buldukça hafta sonlarını orada geçiririz :) Havalar tekrar soğumaya başladığında ise bizim evin sezonu açılır, film geceleri, dizi geceleri yaparız, patlamış mısır eşliğinde. Geçenlerde Gökay; “havalar soğuyor, kışlık mekana geçmeden -yani bizim evi kastediyor :)- gelinde son bir kez keyif yapalım” dedi… Bu yıl leyleği havada görüp, sık sık tatile çıkınca Reşadiye’yi epey ihmal etmiştik, hemen kabul ettik tabi bu daveti :) Gökay’dan ve mini çiftliğindeki :) yaşantısından zaman zaman söz ediyorum size , dikkatli okuyucular hemen hatırlayacaklardır. Her gittiğimizde beyler bahçe ile uğraşırken, biz hanımlar mutfak kısmı ile ilgileniyoruz. Özellikle ben, bahçeden topladığım sebzeler ile mez...

GÖZÜMÜZÜN NURU ADALAR; BÜYÜK ADA... Büyük Ada’da dolaşmanın şimdi tam mevsimi, tam zamanı… Ne sizi bunaltan ve bir an önce gölgelere kaçmanıza yol açan kızgın güneş var ne de üşüten ve gezinizi yarıda bırakmanıza neden olacak bir serinlik. Lokum gibi lokum :) İster bisiklete binin, ister yürüyüş yapın, meraklıysanız bol bol fotoğraf çekin. Her yer, her detay ayrı bir obje burada. Büyük Ada’nın; insana huzur veren sokaklarında, baktığınızda; “burada yaşayan ölmez herhalde” :) dedirten ya da o güne kadar bir satır bile karalamamış birini şair edebilecek güzellikte şahane evler var… Sokaklarda keyfi kaçıran tek şey, faytonların daha doğrusu atların malum ürünlerinin kokusu :) Onu da gülü seven dikenine katlanır diye sineye çekeceğiz :) Kısacık bir sürede ulaşılan, İstanbul’dan kilometrelerce uzaktaymışsınız hissi yaşatan, mis gibi havası, bozulmayan dokusu, kendine has güzellikleri olan; Adalarımız, biz İstanbullular için gerçekten bulunmaz bir nimet… Yüzlerce fotoğraf içinden seçebildiği...