BLACK

DİYETİSYEN BULDUM KAÇIRMADIM :) Bloguma kısa bir süre ara verdiğim dönemde, düzenli spora başlamış ve -diyet yapmaktan nefret ettiğim için- yiyecekleri azaltma uygulamasına geçmiştim. Hala her ikisinede devam ediyorum, yorumlarda siz sormadan ben baştan söyliyeyim :) Hatta o ara neler yaptığımı da " Bu Aralar Ben " yazısı ile sizlere anlatmıştım. İşte bu yazıya yazdığı ve benim bunca zaman yanlış bildiğim bir bilgiyi düzelten, nazik yorumu ile tanıştım Özge hanım ve şahane blogu; Kelebek Diyeti ile. Meğer ne çok şeyi bilmiyor ya da yanlış biliyormuşum. Hemen kendisine bir mail gönderip, aklımdaki soruları yanıtlamasını rica etmeyi düşündüm önce... Sonra; "eğer bunları ben merak ediyorsam, pek çok kişi de merak ediyor olabilir" dedim :) Sorularımı bir röportaj tadında :) yönelttim kendisine, sağolsun vakit ayırdı uzun uzun yanıtladı. Bakmayın röportaj dediğime, daha çok samimi bir sohbet havasında... Hani uzun bir yolculuk sırasında yanınıza oturan kişinin, mesleğini...

BİR ÖMÜR DÜRÜM YİYEREK YAŞANIR MI? :) Evet ! Yukarıdaki fotoğraf, eşim sayesinde bizim son üç haftadır beslenme şeklimiz :) Hikayesi; videolu profiterol çekimi yaptığımız akşamın gündüzünde; "çekim arasında arkadaşlara dürüm yaparım, yeriz" deyip, bir paket lavaş almam ile başladı. Gecenin -hatta sabahın demeliyim- dördünde, yorgunluktan bitmiş halde, herkes bir tarafa yığılmışken ! "aa ben size dürüm yapacaktım yaa" diyen ben, sanıyorum ki; "aman canım ne gerek var bu saatte, dürüm falan, boşver otur" diyecekler :) "Ya aslında iyi olur, yapsan." "valla bak canımızı istettin şimdi" gibi sözlere kayıtsız kalmayıp girdim mutfağa. Yaptım, yendi... Sonraki günlerde ise artık kaç kere yaptım, inanın hatırlamıyorum :) Arkadaşlara maç izlemeye gideceğiz; eşim diyor ki; "Müge'de dürüm yapar, malzemeleri biz getiririz" Başka arkadaşlarla dışarıda kahvaltı yapıyoruz, diyor ki; "hadi şimdi burdan bize geçelim, dürüm yiyelim...

Uzun bir aradan sonra merhaba hepinize. Ara ara girebildiğim kadarıyla blogumda hala yorumlarınızı görmekten dolayı çok mutluyum. Sizleri çok özledim ama yapacak o kadar çok işim vardı ki... Belki hatırında kalanlarınız olmuştur, bu senenin bizim Çin'deki son yılımız olması gerekiyordu. Ama şartlar farklı gelişti ve en az üç yıl daha buradayız gibi görünüyor. Sizlerle haberleşemediğim süre boyunca taşınma hazırlıkları yaptım. Artık Wuhan'da değil Şangay'da devam ediyoruz maceramıza. Şangay'a yerleşeli sadece iki hafta oldu. Bir kaç ay öncesinden ev bakmaya başlamıştık, sonunda bize uygun bir yer bulduk ve nihayet taşınma işlerimizi bitirdik. Burası eski yaşadığımız şehirden çok daha farklı. Sanki Çin'de değil bir Avrupa ülkesinde gibiyiz. Etrafımızda çok fazla yabancı var tabii oldukça fazla sayıda Türk de. Gelmeden önce bir e-mail grubu sayesinde çok hoş insanlarla tanışmıştım. Gelir gelmez de buluştum. Dün ise 23 Nisan dolayısı ile hazırlanan bir aktiviteye katıl...

ALTERNATİF UN KURABİYESİ :) Aslında bu tarife çok çok benzeyen bir tarif vardı blogda. Siret yenge'nin tarifi ile; Mantar Kurabiye ... Bugün tekrar yayınlamak istememin nedenleri var :) Birincisi ve en önemlisi blogumda artık kendi denemediğim tarifler olsun istemiyorum. Eskiden, bir tarifi güvendiğim birinin elinden tatmam ve beğenmem yeterli idi blogda yayınlamak için, hemen en yakındaki kağıda ya da peçeteye :) not alır, ertesi gün de yayınlardım. Ama aradan yıllar geçtikçe, tarif yazma işini çok daha ciddiye almaya başladım. Şimdilerde yine -eskiden olduğu gibi- beğendiğim bir tarifi hemen not alıyorum ama yayınlamadan önce mutlaka kendim deniyorum. Hatta defalarca deniyorum, farklı malzemeler ile deniyorum ve aklıma iyice yatınca sizler ile paylaşıyorum. Bu şekilde yayınlanmayı bekleyen o kadar çok tarif var ki, ekler pasta gibi, ev yapımı mayonez gibi, mercimek köftesi gibi, vs.vs... T arifi kendim denememiş olmanın bir sıkıntısı da herhangi bir soru geldiğinde yanıt verirken...

BENİ ELMA İLE BARIŞTIRAN TARİF :) Bu tarif için bilgisayarın başına geçene kadar hiç düşünmediğim :) ama her zamanki gibi yazmaya başladıkça aklıma gelen bir benzetme yapmak istiyorum size… Hani bazı kadınlar vardır, kalabalık bir topluluk içinde sessizce otururlar, üzerlerinde oldukça sade bir giysi vardır, abartılı bir makyajda yapmamışlardır, gereksiz konuşup, gereksiz sahte kahkahalarda atmıyorlardır dikkat çekmek adına. Ama öyle asil bir duruşları vardır ki, yanına gidip konuşma isteği uyandırır sizde… Konuşmaya başladığınızda, ağzından dökülen kelimeler çok fazla değildir ama büyüler sizi; “ne tatlı biriymiş bu” diye düşünürsünüz ve hiç ayrılmak istemezsiniz yanından, telefonunu yada adresini isteyip; “bundan sonra hep görüşelim, olur mu?” dersiniz… İşte bu çörek öyle bir şey :) Özenle hazırlanmış bir masa da, süslü püslü kalp kurabiyenin, ihtişamlı kol böreğinin , rengarenk nohut salatasının yanında sessizce bekledi. Sıra onun tadımına geldiğinde ise, hepsinin önüne geçti, beğen...

Diyet boyunca hic birsey yapmayacagim dedikce esimin israrlari uzerine,bu pogacayi yaptim.Esim cok ama cok hamur isleri ve tatli seven bir insandir.Onun yaninda bende demleniyorum desem kizmazsiniz bana degilmi?:) Malzemeler: 1 tatlı kaşığı kuru maya 2 yemek kaşığı toz şeker 1 tatlı kaşığı kaşığı tuz 4 su bardağı un 1 su bardağı süt 1 yemek kaşığı sirke 1/4 su bardağı su 1/4 su bardağı zeytinyağı İçi için: Yarım demet maydanoz 250 gr beyaz peynir Üzeri icin: 1 yumurta sarısı Yapilisi: öncelikle sütü ve suyu karıştırıp biraz ılıtın. Elinizin dayanabileceği kadar bir ısı olsun. . Sonra bu suyun içine toz şekeri ekleyip karıştırın. Bu karışımı hamuru yoğuracağınız kaseye alıp içine kuru mayayı ekleyin ve üzerini temiz bir bezle örtün. 15 dakika kadar mayanın kabarmasını bekleyin. Kabaran mayanın içine geri kalan malzemeleri ekleyip kulak memesi yumuşaklığında bir hamur elde edin. Hamuru 45 dakika bekletin. Bu arada hamur mayalanmis olacaktır. Hazırladığınız hamurdan küçük küçük bezeler al...

Herkese merhabalar uzun bir ara verdim istemedende olsa en sonki yazimda diyette oldugumu belirtmistim.fakat pek basarili bir diyet diyemeyecegim sadece 1 kilo vererek dondum araniza bunada sukur hala devam etmekteyim,ama diyet olarak degil saglikli beslenme olarak:))) Size iki hafta once esimle gittigimiz Windsor Kalesinden bahsetmek istiyorum.Bizim icin cok guzel bir gundu kendimi Istanbul'da Rumeli Hisari'nda hissettim bu kale o duyguyu yasatti bana, Istanbul benim ilk yarim derler ya benim icinde oyle.10 yil yasamistim istanbul'da cocuklugum orada gecti.Neyse lafi uzatmayayim!........ Dünyanın en eski ve en büyük kalesi olan Windsor Kalesi, kraliçenin resmi konutudur.Kralice hafta sonlari burada kaliyor ve resmi torenlerini burada gerceklestiriyor. İngiltere'nin 900 yıllık tarihine şahitlik etmiştir. Kale 268 tenis sahası büyüklüğündedir. 1992 yılında kalede çıkan yangın, yaklaşık 100 odaya zarar vermiştir. Şans eseri bu odaların bir çoğu boş olduğundan, kraliy...

CANLI CANLI ÇOK HEYECANLI :)... Öncelikle –her zaman olduğu gibi- bir önceki yazıya gelen, birbirinden şeker yorumlarınız için teşekkür etmek istiyorum. Aslında bu cümle blogumda sıklıkla kullandığım bir cümle. Geçenlerde bazı düzenlemeler yapmak için blogun arşivinde gezindim biraz ve o kadar çok yazıda rastladım ki bu satırlara… “Bir önceki yazıma bıraktığınız şahane yorumlar için teşekkürler, iyi ki varsınız” gibi…. Şimdi bir kez daha mutluluk ile tekrarlıyorum; çoook teşekkürler. Profiterol tarifini bloga videolu eklemek fikri uzun süredir aklımda, okuyanlar bilirler; yapımı çok basit ama püf noktaları çok fazla olan bu tarifi, blogda uzun uzun ! anlattım yıllar önce. Deneyip, beğenenlerin sayısı bir hayli fazla ama bunun yanında yapıp, istediği sonucu alamayan kişiler de mevcut. Bu kişilere de elimden geldiği, dilimin döndüğünce, yorumlara yanıt vererek, anlatmaya çalıştım bu zamana kadar. Geçenlerde 232. yorumu yanıtlarken ! dedim ki; “galiba en sonunda bu tarifi videolu ekleyec...

Bloguma bir süre ara verdikten sonra, tekrar yazı yazmaya başlayacağımı duyurduğum kısa bir yazı yazmıştım hatırlarsanız... Ve o yazı da demiştim ki; " Yeni bir sayfa başlığı, yeni renkler, yeni konular ve düşününce bile içimde kelebekler uçuran müthiş projeler ile dönmeye hazırlanıyorum "... Sayfa başlığı tamam, yeni şablon ve renkler tamam... Sıra geldi aklımdaki yeni konuları birer birer hayata geçirmeye... Tabi bu arada, bana birbirinden güzel sayfa başlıkları hazırlayan; dostumuz Hüseyin Bey'e ve her şablon değiştirdiğimde bitmek bilmeyen isteklerim için ! abartısız saatlerce uğraşan Yaso 'cuğuma teşekkürü borç bilirim. Ne mutlu bana ki, çevremde hayallerimi hayata geçirmeme yardımcı olan, her isteğimi ikiletmeden yapan ve beni hiç kırmayan güzel insanlar var. Blogum için enfes fotoğraflar çeken eşim gibi.... Hüseyin Bey gibi... Yaso gibi... Serkan gibi... Müthiş bir zenginlik bu inanın... Uzun zamandır kurduğum bir hayalim vardı... Profiterol tarifini, bloga vi...

ZENGİNLEŞTİRİLMİŞ MENEMEN BÖREĞİ :) Bu böreğin yapılışını, televizyonda izlediğim ve ölçülere bile gerek duymadan kendimi hemen mutfağa atıp yapışım, annem ve babama tattırışım, "çok güzel" lafını duyup, sonraki aylarda, "artık yeter, başka bir şeyler de yapsan" diyecek kadar bıktırmış olmam ! bugün gibi gözümün önünde :) Hatıralarım çok net bu börek ile ilgili :) Yıl 2001... Neden hatıralarım çok net ? Çünkü o günkü Müge ile bugünkü mutfak kuşu Müge arasında dağlar, uçurumlar var :) O günlerin Müge'si kırk yılda bir mutfağa girer, o da annesinin ertesi gün misafirleri varsa ve yardım etmesi gerekiyorsa ! Yemek programı varsa kanal değiştirilir, yemek dergilerinin isimleri nedir bilinmez, o derece yani :) Hani meşhur olduktan sonra tüm şarkıcıların; "küçükken saç fırçasını mikrofon yapar, ayna karşısında şarkı söylerdim" demesi vardır ya... Ya da bugün profesyonel olarak yemek yapan çoğu kişinin; "annemin mutfakta olmamasını kar bilir, hemen malze...

HÜNKAR BEĞENDİ TART :) Çok uzun zamandır beni bu kadar heyecanlandıran bir tarif olmamıştı :) Görür görmez; "hemen yapmalıyım, hemen" dedirten bir tarif bu... Normalde, yemek bloglarını gezerken, ya da dergi, kitap karıştırırken, gördüklerime bir yemek gibi değil de sanat eseri gibi yaklaşırım :) Hiç canım çekmez yani, oruçlu iken bile rahat rahat yaparım bunu, sanırım meslek hastalığı gibi bir şey olsa gerek :) Ama, yaz kış demeden sürekli patlıcan yiyebilen, gerçek bir patlıcansever olarak bu tarif beni vurdu geçti, üzeri hemen etiketlendi :) Hamurunun kıtırlığı, iç malzemesinin lezzeti bir harika. Hatta artık " Hünkar Beğendi " yaptığımda, eğer daha yumuşak kıvamlı bir beğendi yapmak istiyorsam, bu tarifi kullanmayı bile düşünüyorum. Beğendinin içindeki yenibahar önce çok anlamsız geldi bana, eklememeyi bile düşündüm ama sonra merak ettim :) Konuklarımın da yeni lezzetlere açık ve damak zevklerinin çok güçlü olması beni cesaretlendirdi :) Sonuç mükemmeldi, yanlı...

RENGARENK BAHAR SALATASI... Aslında " Altın Günü :) " sofrasından yayınlamak istediğim ilk tarif; patlıcan beğendili tart idi. Dergide fotoğrafını görür görmez vurulduğum ve "ilk fırsatta yapmalıyım" dedirten bir tarifti. Yanıltmadı da beni, eminim sizler de deneyince çok beğeneceksiniz. Ama hafta sonu çok gezenti olunca, hatta bu sabah dışarda yapılan bir kahvaltı ile direk işyerine gelince, tarifin olduğu dergi de evde olunca, arayı çok açmadan blogu sık sık güncellemek isteyince, geriye, herhangi bir yere bakmadan, akıldan uydurma hatta biraz da doğaçlama yapılan bu salatanın tarifini vermek kalıyor :) Ne uzun bir cümle oldu bu Allahım ! :) N ohut salatası için aklımda çok sade bir tarif oluştu önce, kuru soğan, yağ ve limon... Nohut piyazı yani. Nedeni de benim kuru fasulye ile aramın iyi olmaması ve ne zaman dışarıda köfte yesek içimden "bu piyazı nohutla ya da barbunya ile niye yapmazlarki sanki" diye düşünmem :) Zaten birbirine çok benzeyen sebzeler...

ŞÜKÜR KAVUŞTURANA :) Şimdi... Buradaki; "şükür kavuşturana" iki anlamda kullanıldı. Birincisi malumunuz; fazla kilolar, tarif sıkıntısı, özleme isteği, vb. konular nedeniyle bir süre yazamadığım için blogum yani sizler ile olan ayrılık. İkincisi ve bu yazının konusu olan ayrılık ise; kızlar ile yaptığımız daha doğrusu "her ay yapacağız" diye kararlaştırdığımız günün, tam bir yıl ! sonra bende gerçekleşmesi :) En son Yasocan'ımda bir araya gelmiş , yemiş içmiş ve bir sonraki buluşmanın bende yapılması konusunda anlaşarak günü bitirmiştik. Ama evdeki hesap çarşıya uymadı, her buluşmak istediğimizde bir mani çıktı, aylar hatta mevsimler geçti, biz bir türlü buluşamadık :( Üstüne bir de adaş şekerim trafik kazası geçirdi, haftalarca evinde yatmak zorunda kaldı, neyseki yavaş yavaş iyileşiyor artık, hala koltuk değneği ile de olsa pıtır pıtır gezmeye başladı... Geçtiğimiz hafta sonu -aylar önceden adını koyduğumuz üzere- bende toplandık. Ben bu buluşma için zaten hey...